Kodeks pracy oczywiście nie zabrania młodocianym pracownikom podejmowania pracy, a pracodawcom zatrudniania ich, w ciągu całego roku szkolnego. Daje możliwość zatrudniania nie tylko w celu przygotowania zawodowego, ale też stwarza dla nich alternatywę opartą tylko i wyłącznie na celach zarobkowych. Z takimi działaniami wiążą się jednak dość duże obostrzenia, których pracodawcy najczęściej po prostu wolą unikać. Jednym z nich jest czas pracy. Młodociani zatrudnieni w celu przygotowania zawodowego nie mogą pracować więcej niż osiem godzin w ciągu dnia. Do tego czasu wlicza się cały czas nauki, który wynika z planu zajęć. Jeżeli czas pracy takiej osoby jest dłuższy niż 4,5 godziny przysługuje mu prawo do półgodzinnej przerwy wliczanej do czasu pracy. Jeżeli natomiast młody pracownik zatrudniony jest tylko w celach zarobkowych, to jego tygodniowy wymiar pracy w okresie odbywania zajęć szkolnych nie może przekraczać 12 godzin. W dniu, w którym taka osoba ma zajęcia w szkole, nie może pracować dłużej niż 2 godziny, w ferie i wakacje nie więcej niż 7 (35 godzin w tygodniu).
Młodocianych nie wolno też zatrudniać w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej (w godz. od 22 do 6 rano, a w niektórych przypadkach także od godz. 20). Przerwa w pracy nie może być krótsza niż 14 godzin. Młodocianemu pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 48 godzin nieprzerwanego odpoczynku w tygodniu. Przepisy precyzują wyraźnie, że powinien on obejmować niedzielę, co zwykle eliminuje, tak ważną dla wielu pracodawców, konieczność pracy w weekendy. Młodzi pracownicy po sześciu miesiącach od momentu rozpoczęcia pracy zyskują prawo do urlopu w wymiarze 12 dni. Po roku jest to 26 dni. Przepisy kodeksu precyzują jednak, że jeżeli roczny okres zatrudnienia takiej osoby upłynie przed osiągnięciem przez nią pełnoletności, wtedy w takim roku kalendarzowym młodociany pracownik ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni.
Zlecenia o Prace 